เต๋า

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เต๋า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtǎo
	ราชบัณฑิตยสภา	tao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/taw˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

จากภาษากวางตุ้ง 骰 (tau4)

คำนาม

เต๋า

1. (ลูก~) เรียกลูกบาศก์สำหรับทอดหรือเขย่านับแต้มเล่นการพนัน
2. วัตถุอย่างอื่นที่คล้ายลูกบาศก์ขนาดเล็ก

รากศัพท์ 2

จากภาษาแต้จิ๋ว 道 (“ถนน, ทาง”) ซึ่งตัดมาจาก 道教 (“ศาสนาเต๋า”)

คำวิสามานยนาม

เต๋า

1. ชื่อศาสนาสำคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อ เล่าจื๊อ หรือ เหลาจื่อ