รั้ง

ดูเพิ่ม: ร.ง., รง., รัง, รั่ง, รี๋ง, รึง, รุ่ง, รุ้ง, รูง, และ รฺูง

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) ร้งง

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຮັ້ງ (ฮั้ง), ภาษาไทดำ ꪭꪰ꫁ꪉ (ฮั้ง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		รั้ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ráng
	ราชบัณฑิตยสภา	rang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/raŋ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

รั้ง (คำอาการนาม การรั้ง)

1. หน่วงเหนี่ยวไว้

   รั้งตัวไว้ก่อน

2. เหนี่ยว

   แขนเสื้อรั้ง

3. ชักมา, ใช้กำลังเต็มที่เพื่อให้สิ่งที่มีแรงต้านทานเคลื่อนเข้ามาหรือหยุดอยู่

   รั้งวัวรั้งควาย

4. ระวัง, เฝ้า, รักษา, ครอง

   รั้งเมือง