ดูเพิ่ม: ผง, ผัง, ผึ่ง, และ ผึ้ง

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ ปิ้ง; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ผิง หรือ ฝิง, ลาว ຝີງ (ฝีง) หรือ ຝິງ (ฝิง), คำเมือง ᩉᩥ᩠ᨦ (หิง), เขิน ᩉᩥ᩠ᨦ (หิง), ไทลื้อ ᦕᦲᧂ (ผีง) หรือ ᦠᦲᧂ (หีง), ไทดำ ꪠꪲꪉ (ฝิง), ไทใต้คง ᥜᥤᥒᥴ (ฝี๋ง), อาหม 𑜇𑜢𑜂𑜫 (ผิง์), จ้วง hing (หิง, ผิงไฟ, อังไฟ)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ผิง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpǐng
ราชบัณฑิตยสภาphing
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰiŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ผิง (คำอาการนาม การผิง)

  1. ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยวิธีอังไฟ
    ผิงไฟ
  2. ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยแดด
    ผิงแดด
  3. ทำให้สุกด้วยไฟล่างไฟบน

คำนาม

แก้ไข

ผิง

  1. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้ง ไข่ น้ำตาลทราย มีรูปแบนคล้ายไข่แมงมุม อบให้สุกด้วยไฟล่างไฟบน