อบ

ดูเพิ่ม: อ.บ. และ อึ๊บ

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອົບ (อ็บ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง oeb (อบ, “ร้อนอย่างหายใจยาก, อบ, ปิ้ง”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	òp
	ราชบัณฑิตยสภา	op
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔop̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

อบ (คำอาการนาม การอบ)

1. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้
2. ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้
3. อากาศถ่ายเทไม่ได้

รากศัพท์ 2

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ออ-บอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ɔɔ-bɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	o-bo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔɔː˧.bɔː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

อบ

1. อักษรย่อของ อุบลราชธานี

ดูเพิ่ม

• อ.บ.