ตอแหล
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ไม่ทราบแน่ชัด เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาปักษ์ใต้ ต่อแล่ (“ร้องเพลงแหล่, พูดความจริงผสมความเท็จ”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ตอ-แหฺล | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtɔɔ-lɛ̌ɛ |
ราชบัณฑิตยสภา | to-lae | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tɔː˧.lɛː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
ตอแหล (คำอาการนาม การตอแหล)
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ตอแหล (คำอาการนาม ความตอแหล)
- (ภาษาปาก, สแลง, หยาบคาย, ดูหมิ่น, ล่วงเกิน) ที่ชอบพูดเท็จ, ที่ชอบพูดปั้นเรื่อง
- (ภาษาปาก, endearing, พบได้ยาก) ช่างพูดและแสดงกิริยาน่ารัก (ใช้เฉพาะเด็กที่สอนพูด)
- (ภาษาปาก) เรียกต้นไม้ที่ให้ผลเร็วผิดปกติ
- มะเขือตอแหล