เท็จ

ดูเพิ่ม: เทจ์

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาเขมร ទេត្យ (เทตฺย, “ผีร้าย, ปีศาจ”), จากภาษาสันสกฤต दैत्य (ไทตฺย, “ปีศาจ”); การสะกดคำถูกปนเปื้อนมาจาก เสด็จ/สมเด็จ ซึ่งเป็นคำยืมอื่น ๆ จากภาษาเขมร

การแบ่งพยางค์		เท็ด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tét
	ราชบัณฑิตยสภา	thet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tʰet̚˦˥/^{(สัมผัส)}

เท็จ (คำอาการนาม ความเท็จ)