ตอม

ดูเพิ่ม: ตอฺม และ ต่อม

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕອມ (ตอม), ภาษาคำเมือง ᨲᩬᨾ (ตอม), ภาษาเขิน ᨲᩬᨾ (ตอม), ภาษาไทลื้อ ᦎᦸᧄ (ตอ̂ม), ภาษาไทใหญ่ တွမ် (ตอ̂ม), ภาษาจ้วง dom (ตอม), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง dom (ตอม)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ตอม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtɔɔm
	ราชบัณฑิตยสภา	tom
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tɔːm˧/(สัมผัส)

คำกริยา

ตอม (คำอาการนาม การตอม)

1. กิริยาที่แมลงตัวเล็ก ๆ เช่นแมลงวันเป็นต้นมาเกาะหรือจับหรือบินวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ สิ่งใดสิ่งหนึ่ง
2. โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

   สาวสวยคนนี้มีชายหนุ่มมารุมตอมมาก

ภาษาเลอเวือะตะวันตก

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *kətam

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tɔm/

คำนาม

ตอม

1. ไข่