ซน

ดูเพิ่ม: ซิ่น, ซีน, ซี้น, ซึน, ซุน, ซุ่น, ซูน, และ ซฺูน

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	son
	ราชบัณฑิตยสภา	son
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/son˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำกริยา

ซน (คำอาการนาม การซน หรือ ความซน)

1. อาการที่อยู่ไม่สุขจับโน่นฉวยนี่หรือเล่นไม่เป็นเรื่องเป็นราวทำให้เดือดร้อนเสียหาย

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วง soenh (ซ่น), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง swnh (เซิ่น)

คำกริยา

ซน (คำอาการนาม การซน)

1. รุนฟืนที่ไหม้ไฟบ้างแล้วซุกเข้าไปในกองไฟเรียกว่า ซนฟืน หรือ ซนไฟ