ซฺูน

ดูเพิ่ม: ซน, ซิ่น, ซีน, ซี้น, ซึน, ซุน, ซุ่น, และ ซูน

ภาษาเขมรเหนือ

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาเขมร សួន (สัวน), จากภาษาไทย สวน

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /sʊːn/

คำนาม

ซฺูน

1. สวน