ยืมมาจากจีนยุคกลาง 蜂 (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับไทย ผึ้ง, อีสาน เผิ้ง, คำเมือง ᨹᩮᩥ᩠᩶ᨦ (เผิ้ง), เขิน ᨹᩨ᩠᩶ᨦ (ผื้ง), ไทลื้อ ᦕᦹᧂᧉ (ผื้ง), ไทดำ ꪠꪳ꫁ꪉ (ฝึ้ง), ไทขาว ꪞꪳꪉꫂ, ไทใหญ่ ၽိုင်ႈ (ผึ้ง), อาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์); ร่วมรากกับ ເຜິ້ງ (เผิ้ง) และ ຜຶ້ງ (ผึ้ง)
ເຜີ້ງ • (เผี้ง)