ເຜີ້ງ

ภาษาลาว

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 蜂 (MC pʰɨoŋ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผึ้ง, ภาษาอีสาน เผิ้ง, ภาษาคำเมือง ᨹᩮᩥ᩠᩶ᨦ (เผิ้ง), ภาษาเขิน ᨹᩨ᩠᩶ᨦ (ผื้ง), ภาษาไทลื้อ ᦕᦹᧂᧉ (ผื้ง), ภาษาไทดำ ꪠꪳ꫁ꪉ (ฝึ้ง), ภาษาไทขาว ꪞꪳꪉꫂ, ภาษาไทใหญ่ ၽိုင်ႈ (ผึ้ง), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์); ร่วมรากกับ ເຜິ້ງ (เผิ้ง) และ ຜຶ້ງ (ผึ้ง)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [pʰɤːŋ˧˩]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [pʰɤːŋ˥˥˨]
• การแบ่งพยางค์: ເຜີ້ງ
• สัมผัส: -ɤːŋ

คำนาม

ເຜີ້ງ • (เผี้ง)

1. ผึ้ง (คำลักษณนาม ໂຕ)
2. ขี้ผึ้ง
3. ชื่อกล้วยไม้อิงอาศัยหลายชนิดซึ่งผิวของดอกเหมือนมีขี้ผึ้งเคลือบอยู่
4. กล้วยไม้ชนิด Saccolabium albolineatum Teysm
5. (ปากเซ) ไคร้ย้อย (Elaeocarpus grandiflorus Sm)