ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผึ้ง, ภาษาลาว ເຜິ້ງ (เผิ้ง) หรือ ເຜີ້ງ (เผี้ง), ภาษาไทลื้อ ᦕᦹᧂᧉ (ผื้ง), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ၽိုင်ႈ (ผึ้ง)

  1. ผึ้ง