ၽိုင်ႈ

ดูเพิ่ม: ၽင်, ၽင်း, ၽင်ႇ, ၽင်ႉ, ၽိင်ႈ, ၽိူင်း, ၽုင်, ၽုင်း, ၽူင်ႉ, ၽဵင်း, ၽဵင်ႇ, และ ၽႅင်

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 蜂 (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับไทย ผึ้ง, ลาว ເຜິ້ງ (เผิ้ง) หรือ ເຜີ້ງ (เผี้ง), ไทลื้อ ᦕᦹᧂᧉ (ผื้ง), อาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʰɯŋ˧˧˨/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ผ̄ืง
• สัมผัส: -ɯŋ

คำนาม

ၽိုင်ႈ • (ผึ้ง)

1. ผึ้ง