ดูเพิ่ม: ເຜີ້ງ

ภาษาลาว แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผึ้ง, ภาษาอีสาน เผิ้ง, ภาษาคำเมือง ᨹᩮᩥ᩠᩶ᨦ (เผิ้ง), ภาษาเขิน ᨹᩨ᩠᩶ᨦ (ผื้ง), ภาษาไทลื้อ ᦕᦹᧂᧉ (ผื้ง), ภาษาไทดำ ꪠꪳ꫁ꪉ (ฝึ้ง), ภาษาไทขาว ꪞꪳꪉꫂ, ภาษาไทใหญ่ ၽိုင်ႈ (ผึ้ง), ภาษาไทใต้คง ᥚᥪᥒᥲ (ผื้ง), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์)

การออกเสียง แก้ไข

คำนาม แก้ไข

ເຜິ້ງ (เผิ้ง) (คำลักษณนาม ໂຕ)

  1. ผึ้ง