ภาษาไทลื้อแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

จากภาษาจีนยุคกลาง (MC pʰɨoŋ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผึ้ง, ภาษาลาว ເຜິ້ງ (เผิ้ง) หรือ ເຜີ້ງ (เผี้ง), ภาษาไทใหญ่ ၽိုင်ႈ (ผึ้ง), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์)

การออกเสียงแก้ไข

คำนามแก้ไข

ᦕᦹᧂᧉ (ผื้ง) (คำลักษณนาม ᦷᦎ)

  1. ผึ้ง
    ᦵᦟᧂᧉ ᦕᦹᧂᧉ ᦺᦡᧉ ᦣᧂᧈ ᦅᧄᧉᦵᦎᦲᧄᧈ ᦕᦴᧉ ᦀᦹᧃᧈ
    เล้ง ผื้ง ได้ ฮั่ง คั้มเตี่ม ผู้ อื่น
    เลี้ยงผึ้งจนรวย ส่งเสริมช่วยเหลือผู้อื่น