ၽုင်း

ดูเพิ่ม: ၽင်, ၽင်း, ၽင်ႇ, ၽင်ႉ, ၽိင်ႈ, ၽိုင်ႈ, ၽိူင်း, ၽုင်, ၽူင်ႉ, ၽဵင်း, ၽဵင်ႇ, และ ၽႅင်

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

ยืมมาจากพม่า ဘုန်း (ภุน์:), จากสันสกฤต ภค หรือสันสกฤต भग (ภค)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʰuŋ˥/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ผุ๊ง
• สัมผัส: -uŋ

คำนาม

ၽုင်း • (ผุ๊ง)

1. เกียรติ, ศักดิ์ศรี, ภคะ (เกียรติ)
2. อำนาจ, ศักดิ์ (อำนาจ)
3. บุญ, กุศลจากเมื่อก่อน