แว่นตา

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		แว็่น-ตา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wɛ̂n-dtaa
	ราชบัณฑิตยสภา	waen-ta
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/wɛn˥˩.taː˧/^{(สัมผัส)}

แว่นตา (คำลักษณนาม อัน)

สิ่งที่ทำด้วยแก้วหรือวัสดุใส เป็นเครื่องสวมตาเพื่อช่วยให้แลเห็นชัดขึ้นเป็นต้น

จีน:
จีนกลาง: 眼鏡 (zh), 眼镜 (zh) (yǎnjìng)
ไทใหญ่: မၢၼ်ႇတႃ (shn) (ม่านตา)
ลาว: ແວ່ນຕາ (lo) (แว่นตา)
อังกฤษ: glasses (en) (แกลสึซ), eyeglasses (en) (อายแกลสึซ), spectacles (en) (สเป็กทะเคิลส์)