เอี่ยว

ดูเพิ่ม: เอี้ยว

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 幺 (iao1, “หนึ่ง, แต้ม 1”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เอี่ยว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ìao
	ราชบัณฑิตยสภา	iao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔia̯w˨˩/(สัมผัส)

เลข

เอี่ยว

1. หนึ่ง, แต้ม 1 ของลูกเต๋า
2. (เกมไพ่) เรียกลำดับชุดที่ 1 ของไพ่ตองว่าเอี่ยว

   เอี่ยวเกือก

   เอี่ยวชี

   เอี่ยวยาว

คำนาม

เอี่ยว

1. (ภาษาปาก) หุ้น, ส่วนร่วม

คำกริยา

เอี่ยว

1. (ภาษาปาก) มีส่วนร่วม

   เรื่องนี้ขอเอี่ยวด้วยคน