เมฆ

ดูเพิ่ม: เมฆี

ภาษาไทย

เมฆ

รากศัพท์

ยืมมาจากสันสกฤต मेघ (เมฆ) หรือบาลี เมฆ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เมก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mêek
	ราชบัณฑิตยสภา	mek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/meːk̚˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

เมฆ

1. ไอน้ำที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนลอยอยู่ในอากาศ

คำพ้องความ

ดูที่ อรรถาภิธาน:เมฆ

คำแปลภาษาอื่น

ก้อนไอน้ำที่ลอยอยู่ในอากาศ

• คำเมือง: ᨾᩮ᩠ᨥ (nod) (เมฆ)
• ดัตช์: wolk (nl) ญ. (วลก์)
• ไทดำ: ꪜꪸ꪿ꪉꪠ꫁ꪱ (blt) (ปย่̂งฝ้า)
• ไทใหญ่: မွၵ်ႇၵုမ်ႈ (shn) (ม่อ̂กกุ้ม)
• ฟรีเชียตะวันตก: wolk (fy) ร. (วลก์)
• ลาว: ເມກ (lo) (เมก)
• สเปน: nube (es) ญ. (นูเบ)
• อังกฤษ: cloud (en) (คลาวด์)

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /meːk˦˨/

คำนาม

เมฆ

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨾᩮ᩠ᨥ (เมฆ)