ดูเพิ่ม: เบิ่ง

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง mbengq (แบ่ง, เบ่ง, พยายามขับดัน), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mbingq (แบ่ง, บิ่ง, พยายามขับดัน); เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ ตะเบ็ง

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เบ็่ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbèng
ราชบัณฑิตยสภาbeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/beŋ˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

เบ่ง (คำอาการนาม การเบ่ง)

  1. ตะเบ็ง
    เบ่งเสียง
  2. พยายามขับดันสิ่งเช่นอุจจาระปัสสาวะเป็นต้นให้ออกมา
    เบ่งอุจจาระ
    เบ่งปัสสาวะ
    เบ่งลูก
  3. ทำให้พองตัวขึ้นหรือขยายตัวออก
    อึ่งอ่างเบ่ง
    เบ่งกล้าม
  4. (ภาษาปาก) เร่ง
    เบ่งรถให้ขึ้นหน้า
  5. (ภาษาปาก) อวดว่ามีอำนาจ, อวดทำเป็นใหญ่
    อวดเบ่ง