ดูเพิ่ม: ขบ และ ข๋บ

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ขับ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkàp
ราชบัณฑิตยสภาkhap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰap̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *k.rapᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂັບ (ขับ), ภาษาไทลื้อ ᦃᧇ (ฃับ), ภาษาไทดำ ꪄꪚꪾ (ฃับ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kaep, ภาษาจ้วง gaep

คำกริยา แก้ไข

ขับ (คำอาการนาม การขับ)

  1. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่
  2. ไล่ตาม
  3. บังคับให้เคลื่อนไปได้
    ขับเกวียน
    ขับรถม้า
  4. สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้
    ขับรถ
    ขับเรือ
  5. บังคับให้ออก
    ขับปัสสาวะ
  6. ประชดอย่างล้อ, พูดล้อเพื่อสนุก

รากศัพท์ 2 แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ขับ, ภาษาลาว ຂັບ (ขับ), ภาษาคำเมือง ᨡᩢ᩠ᨷ (ขับ), ภาษาเขิน ᨡᩢ᩠ᨷ (ขับ), ภาษาไทลื้อ ᦃᧇ (ฃับ), ภาษาไทดำ ꪄꪚꪾ (ฃับ), ภาษาไทขาว ꪄꪚꪾ, ภาษาไทใหญ่ ၶပ်း (ขั๊ป)

คำกริยา แก้ไข

ขับ (คำอาการนาม การขับ)

  1. ร้องเป็นทำนอง
    ขับกล่อม
    ขับเสภา