ขับ

ดูเพิ่ม: ขบ และ ข๋บ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ขับ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kàp
	ราชบัณฑิตยสภา	khap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰap̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *k.rapᴰ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຂັບ (ขับ), ไทลื้อ ᦃᧇ (ฃับ), ไทดำ ꪄꪚꪾ (ฃับ), จ้วงแบบจั่วเจียง kaep, จ้วง gaep

คำกริยา

ขับ (คำอาการนาม การขับ)

1. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่
2. ไล่ตาม
3. บังคับให้เคลื่อนไปได้

   ขับเกวียน

   ขับรถม้า

4. สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้

   ขับรถ

   ขับเรือ

5. บังคับให้ออก

   ขับปัสสาวะ

6. ประชดอย่างล้อ, พูดล้อเพื่อสนุก

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ขับ, ลาว ຂັບ (ขับ), คำเมือง ᨡᩢ᩠ᨷ (ขับ), เขิน ᨡᩢ᩠ᨷ (ขับ), ไทลื้อ ᦃᧇ (ฃับ), ไทดำ ꪄꪚꪾ (ฃับ), ไทขาว ꪄꪚꪾ, ไทใหญ่ ၶပ်း (ขั๊ป)

คำกริยา

ขับ (คำอาการนาม การขับ)

1. ร้องเป็นทำนอง

   ขับกล่อม

   ขับเสภา