หน้าแหก
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | น่า-แหก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nâa-hɛ̀ɛk |
| ราชบัณฑิตยสภา | na-haek | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /naː˥˩.hɛːk̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
หน้าแหก
- (ภาษาปาก) อาการที่ต้องได้รับความอับอายขายหน้าอย่างยิ่งเพราะผิดหวังอย่างมากหรือเพราะถูกโต้ถูกย้อนกลับมาอย่างเถียงไม่ขึ้นเป็นต้น
- เขาหน้าแหกจนไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหน
- (ภาษาปาก) มีแผลฉกรรจ์บนใบหน้า
- ฉันจะซัดแกให้หน้าแหก