สับราง

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		สับ-ราง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sàp-raang
	ราชบัณฑิตยสภา	sap-rang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sap̚˨˩.raːŋ˧/^{(สัมผัส)}

สับราง (คำอาการนาม การสับราง)

เปลี่ยน เส้น ทาง บน ราง ให้รถไฟ วิ่ง ไปทางอื่น
(สำนวน) เปลี่ยนหรือ กำหนด นัด ไม่ให้คน รักคนหนึ่ง พบ กับคนรักอีกคนหนึ่ง
หนุ่มคนนี้เจ้าชู้มาก มีแฟนหลายคนจนสับรางไม่ทันเลย

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 123.