ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากเขมรเก่า ថ្លាយ (ถฺลาย) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ទ្លាយ៑ (ทฺลายฺ), ទ្លៃយ៑ (ทฺไลยฺ), จากมอญ-เขมรดั้งเดิม *laaj; ร่วมเชื้อสายกับเขมร ធ្លាយ (ธฺลาย); เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ สลาย

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ทลาย (คำอาการนาม การทลาย)

  1. อาการที่สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย
    กองทรายทลาย
  2. พังหรือทำให้พัง, มักใช้เข้าคู่กันเป็น พังทลาย
    กำแพงทลาย
    ทลายกำแพง
  3. โดยปริยายหมายความว่า ล้มเหลวไม่ได้ดังหวัง
    ความฝันพังทลาย
    วิมานทลาย

ดูเพิ่ม

แก้ไข