จิ้มก้อง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากจีนกลาง 進貢／进贡 (jìngòng)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จิ้ม-ก้อง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jîm-gɔ̂ɔng
	ราชบัณฑิตยสภา	chim-kong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕim˥˩.kɔːŋ˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

จิ้มก้อง (คำอาการนาม การจิ้มก้อง)

1. (โบราณ) เจริญทางพระราชไมตรีเฉพาะกับประเทศจีน โดยนำพระราชสาส์นและเครื่องราชบรรณาการไปถวายจักรพรรดิตามเวลาที่กำหนด ปรกติ 3 ปี ต่อครั้ง

   แต่งทูตออกไปจิ้มก้อง

   (พงศ. ร. 3)

2. (ภาษาปาก) นำสิ่งของเป็นต้นไปกำนัลเพื่อเอาใจ
3. (ภาษาปาก) นำสิ่งของไปกำนัลผู้ที่สามารถให้ประโยชน์หรือช่วยเหลือได้ มักเป็นผู้ใหญ่หรือผู้มีอำนาจ

   เขาเอาของไปจิ้มก้องเจ้านายเพื่อขอเลื่อนตำแหน่ง

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 43.