ก๊ก

ดูเพิ่ม: ก.ก., กก, กก., กัก, กั๊ก, กิก, กิ๊ก, กึก, กืก, กุก, กุ๊ก, กู̄ก, กูกู, กฺีกฺี, และ ก๋ก

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 國 (kok, “ประเทศ”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ก๊ก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gók
	ราชบัณฑิตยสภา	kok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kok̚˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

ก๊ก (คำลักษณนาม ก๊ก)

1. พวก, หมู่, เหล่า, โดยปรกติมักใช้เข้าคู่กันว่า เป็นก๊กเป็นพวก เป็นก๊กเป็นหมู่ เป็นก๊กเป็นเหล่า

   เขาตั้งตัวเป็นก๊กใหญ่

2. ประเทศ ในคำว่า สามก๊ก

คำแปลภาษาอื่น

พวก, หมู่, เหล่า

• อังกฤษ: group (en), gang (en), clique (en), faction (en)

ประเทศ — ให้ดูที่ ประเทศ