กัก

ดูเพิ่ม: ก.ก., กก, กก., กั๊ก, กิก, กิ๊ก, กึก, กืก, กุก, กุ๊ก, กู̄ก, กูกู, กฺีกฺี, ก๊ก, และ ก๋ก

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับลาว ກັກ (กัก), คำเมือง ᨠᩢ᩠ᨠ (กัก), ไทลื้อ ᦂᧅ (กัก, “อย่า, หยุด, ห้าม”), จ้วงแบบจั่วเจียง gaeg (กั๊ก)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gàk
	ราชบัณฑิตยสภา	kak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kak̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

กัก (คำอาการนาม การกัก)

1. ไม่ให้ล่วงพ้นเขตที่กำหนดไว้, กำหนดเขตให้อยู่
2. ยึดไว้, ไม่ปล่อยไป
3. เก็บ, สะสม, รวบรวม

ลูกคำ

• กักกัน
• กักเก็บ
• กักขัง
• กักคุม
• กักด่าน
• กักตัว
• กักตุน
• กักบริเวณ
• กักยาม

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• ลาว : ກັກ (กัก)
• อังกฤษ : confine, restrict, detain, shut in, shut up

(3)

• ภาษาอังกฤษ|อังกฤษ : store, stock, accumulate

คำกริยาวิเศษณ์

กัก

1. หยุดชะงัก

คำเกี่ยวข้อง

คำเกี่ยวข้อง

• หยุดกัก

| |

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kak˨˦/

คำกริยา

กัก (คำอาการนาม ก๋ารกัก หรือ ก๋านกัก)

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩢ᩠ᨠ (กัก)

ภาษาเลอเวือะตะวันตก

รากศัพท์

สืบทอดจากปะหล่องดั้งเดิม *kaːk

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kak/

คำนาม

กัก

1. กิ่ง

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

รากศัพท์

สืบทอดจากปะหล่องดั้งเดิม *kaːk

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kak/

คำนาม

กัก

1. กิ่ง