ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कवि (กวิ, ผู้กล่าวซึ่งคำอันบุคคลใคร่) หรือภาษาบาลี กวิ

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กะ-วี
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgà-wii
ราชบัณฑิตยสภาka-wi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ka˨˩.wiː˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

กวี (คำลักษณนาม คน)

  1. ผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์บทกลอน จำแนกเป็น 4 คือ 1. จินตกวี แต่งโดยความคิด 2. สุตกวี แต่งโดยได้ฟังมา 3. อรรถกวี แต่งตามความจริง 4. ปฏิภาณกวี แต่งกลอนสด

ลูกคำ

แก้ไข

คำพ้องความ

แก้ไข