แต่ง
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมร តែង (แตง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຕ່ງ (แต่ง), ภาษาไทลื้อ ᦶᦎᧂᧈ (แต่ง), ภาษาไทดำ ꪵꪔ꪿ꪉ (แต่ง)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | แต็่ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtɛ̀ng |
ราชบัณฑิตยสภา | taeng | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tɛŋ˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
แต่ง (คำอาการนาม การแต่ง)