เรียบเรียง

ภาษาไทย

รากศัพท์

เรียบ +‎ เรียง

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เรียบ-เรียง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rîiap-riiang
	ราชบัณฑิตยสภา	riap-riang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ria̯p̚˥˩.ria̯ŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

เรียบเรียง (คำอาการนาม การเรียบเรียง)

1. แต่ง

   เรียบเรียงข้อความ

   เรียบเรียงถ้อยคำ

2. ตกแต่งถ้อยคำให้สละสลวยและเรียงลำดับความให้ชัดเจน

   แปลและเรียบเรียงหนังสือ

3. จัดเสียงเพิ่มเติมจากทำนองที่มีอยู่แล้วตามหลักวิชาการดนตรีเพื่อให้บทเพลงไพเราะขึ้น ในความว่า เรียบเรียงเสียงประสาน