漢音

ภาษาจีน

		Chinese; name of a dynasty; man	sound; noise; news
ตัวเต็ม (漢音)		漢	音
ตัวย่อ (汉音)		汉	音

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (พินอิน): hànyīn

  (จู้อิน): ㄏㄢˋ ㄧㄣ

• กวางตุ้ง (ยฺหวืดเพ็ง): hon³ jam¹

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: hànyīn
    • จู้อิน: ㄏㄢˋ ㄧㄣ
    • ทงย่งพินอิน: hànyin
    • เวด-ไจลส์: han⁴-yin¹
    • เยล: hàn-yīn
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: hannin
    • พัลลาดีอุส: ханьинь (xanʹinʹ)
    • IPA จีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /xän⁵¹ in⁵⁵/
• กวางตุ้ง
  • (กวางตุ้งมาตรฐาน, กวางเจา–ฮ่องกง)⁺
    • ยฺหวืดเพ็ง: hon³ jam¹
    • เยล: hon yām
    • พินอินกวางตุ้ง: hon³ jam¹
    • Guangdong Romanization: hon³ yem¹
    • IPA ^{(คำอธิบาย)}: /hɔːn³³ jɐm⁵⁵/

คำนาม

漢音

1. การออกเสียงคันจิ (ของภาษาญี่ปุ่น) แบบคังอง คืออิงเสียงเดิมในภาษาจีน

ดูเพิ่ม

• 吳音／吴音
• 宋音
• 唐音

ภาษาญี่ปุ่น

คันจิในศัพท์นี้
漢	音
かん ระดับ: 3	おん ระดับ: 1
โกอง

การสะกดแบบอื่น
漢音 (คีวจิไต)

รากศัพท์

เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาจีนยุคกลาง [ศัพท์?] ที่ยืมมาใช้ในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งประสมขึ้นจาก 漢 (คัง, “อักษรจีน”) +‎ 音 (อง, “เสียง”)

คำนาม

漢(かん)音(おん) (kan'on) 

1. การออกเสียงคันจิแบบคังอง คืออิงเสียงเดิมในภาษาจีน

ดูเพิ่ม

• 訓(くん)読(よ)み (kun'yomi)
• 音(おん)読(よ)み (on'yomi)
• 呉(ご)音(おん) (gōn)
• 宋(そう)音(おん) (sōon)
• 唐(とう)音(おん) (tōon)