อักษรจีนตัวย่อ

ภาษาไทย

รากศัพท์

อักษรจีน +‎ ตัว +‎ ย่อ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อัก-สอน-จีน-ตัว-ย่อ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	àk-sɔ̌ɔn-jiin-dtuua-yɔ̂ɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	ak-son-chin-tua-yo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔak̚˨˩.sɔːn˩˩˦.t͡ɕiːn˧.tua̯˧.jɔː˥˩/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

อักษรจีนตัวย่อ

1. อักษรจีนที่ใช้เขียนกลุ่มภาษาจีนที่ประกาศใช้โดยรัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนจีน ใช้แพร่หลายในจีนแผ่นดินใหญ่ สิงคโปร์ มาเลเซีย

คำแปลภาษาอื่น

อักษรจีนตัวย่อ

• จีน

  กวางตุ้ง: 簡體字, 简体字 (gaan² tai² zi⁶), 簡化字, 简化字 (gaan² hua⁴ zi⁶)

  จีนกลาง: 簡體字 (zh), 简体字 (zh) (jiǎntǐzì), 簡化字 (zh), 简化字 (zh) (jiǎnhuàzì), 簡字, 简字 (jiǎnzì)

  หมิ่นใต้: 簡體字 (zh-min-nan), 简体字 (kán-thé-jī), 簡化字, 简化字 (kán-hòa-jī)

• ญี่ปุ่น: 簡体字 (ja) (かんたいじ, kantaiji), 簡化字 (かんかじ, kankaji)

• เวียดนาม: giản thể tự (簡體字), trung văn giản thể, giản hóa từ (簡化字)
• อังกฤษ: Simplified Chinese (en)
• อาหรับ: حُرُوف صِينِيَّة مُبَسَّطَة‎ ช. พหู. (ฮุรูฟ ศีนิยยะ(ต) มุบัซซัฏะ)
• ฮินดี: सरलीकृत चीनी (hi) (สรลีกฺฤต จีนี)

ดูเพิ่ม

• อักษรจีนตัวเต็ม