ເຫຼື້ອມ

ดูเพิ่ม: ເຫລື້ອມ และ ເຫຼືອມ

ภาษาลาว

รูปแบบอื่น

• ເຫລື້ອມ (เหลื้อม) — ล้าสมัย
• ເລື່ອມ (เลื่อม) — เฉพาะรากศัพท์ 1

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [lɯːə̯m˧˩]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [lɯːə̯m˥˥˨]
• การแบ่งพยางค์: ເຫຼື້ອມ
• สัมผัส: -ɯːə̯m

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰlɯəmꟲ¹; ร่วมเชื้อสายกับไทย เลื่อม, คำเมือง ᩉᩖᩮᩬᩥ᩶ᨾ (เห‍ลอิ้ม), เขิน ᩉᩖᩮᩨ᩶ᨾ (เห‍ลื้ม), อีสาน เหลื้อม, ไทลื้อ ᦵᦜᦲᧄᧉ (เห‍ลี้ม), ไทดำ ꪹꪨ꫁ꪣ (เห‍ล้ม), ไทใหญ่ လိူမ်ႈ (เลิ้ม), ไทใต้คง ᥘᥫᥛᥲ (เล้อ̂ม), อาหม 𑜎𑜢𑜤𑜉𑜫 (ลึม์)

คำกริยา

ເຫຼື້ອມ • (เห‍ลื้อม) (คำอาการนาม ການເຫຼື້ອມ)

1. (อกรรม) แลบ, เป็นแสงแวบ ๆ ออกไป

   ມີຝົນຕົກຟ້າຮ້ອງ ຟ້າເຫຼື້ອມ, ໝາກເຫັບຕົກ ແລະ ມີລົມພັດແຮງ

   มีฝ็นต็กฟ้าฮ้อง ฟ้าเห‍ลื้อม, ห‍มากเหับต็ก และ มีล็มพัดแฮง

   มีฝนตกฟ้าร้อง ฟ้าแลบ, ลูกเห็บตก และ มีลมพัดแรง

คำคุณศัพท์

ເຫຼື້ອມ • (เห‍ลื้อม) (คำอาการนาม ຄວາມເຫຼື້ອມ)

1. เลื่อม, ซึ่งเป็นแสงสว่าง

ลูกคำ

• ເຫຼື້ອມໃສ (เห‍ลื้อมใส)

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน เหลื้อม

คำนาม

ເຫຼື້ອມ • (เห‍ลื้อม)

1. ไม้ชนิดหนึ่ง มีผลกลม ข้างในมีแก่น