ดูเพิ่ม: ไต, ไต้, และ ไต๋

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *taj/aɰᴮ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *twajᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨲᩱ᩵ (ไต่), ภาษาลาว ໄຕ່ (ไต่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦎᧈ (ไต่), ภาษาไทใหญ่ တႆႇ (ไต่), ภาษาพ่าเก တႝ (ตย์), ภาษาไทใต้คง ᥖᥭᥱ (ตั่ย), ภาษาอาหม 𑜄𑜩 (ตย์)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ไต่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtài
ราชบัณฑิตยสภาtai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/taj˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ไต่ (คำอาการนาม การไต่)

  1. อาการที่เคลื่อนไปหรือคืบคลานไปของสัตว์บางจำพวก เช่น กระรอก กระแต มด หนอน
  2. เดินไปด้วยความระมัดระวัง
    ไต่กันสาด
    ไต่ลวด
  3. ขึ้นลงในที่สูงด้วยความระมัดระวัง
    ไต่เสากระโดง
    ไต่เขา
  4. อาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
    ขี่รถมอเตอร์ไซค์ไต่ถัง