อง

ดูเพิ่ม: อัง, อิง, อึง, อึ้ง, อืง, อุ้ง, อ่ง, และ อ้ง

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาเวียดนาม ông (“คุณ (คำเติมหน้าชื่อ)”)

การแบ่งพยางค์		อง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ong
	ราชบัณฑิตยสภา	ong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔoŋ˧/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		องก์ องค์ องศ์

อง

อง