ดูเพิ่ม: หน่อง

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์หฺนอง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnɔ̌ɔng
ราชบัณฑิตยสภาnong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nɔːŋ˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับลาว ໜອງ (หนอง), คำเมือง ᩉ᩠ᨶᩬᨦ (หนอง), ไทลื้อ ᦐᦸᧂ (หฺนอ̂ง), ไทดำ ꪘꪮꪉ (หฺนอง), ไทขาว ꪘꪮꪉ, ไทใหญ่ ၼွင် (นอ̂ง), อาหม 𑜃𑜨𑜂𑜫 (นอ̂ง์)

คำนาม

แก้ไข

หนอง

  1. แอ่งน้ำ

รากศัพท์ 2

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰnoːŋᴬ, จากจีนยุคกลาง (MC nowng); ร่วมเชื้อสายกับลาว ໜອງ (หนอง), ไทลื้อ ᦐᦸᧂ (หฺนอ̂ง), ไทขาว ꪘꪮꪉ, ไทใหญ่ ၼွင် (นอ̂ง), จ้วง nong

คำนาม

แก้ไข

หนอง

  1. น้ำเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่คั่งอยู่ในแผลและฝี, น้ำหนอง ก็ว่า