ภาษาไทยแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

จากภาษาไทดั้งเดิม *C.lwɤːŋꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩃ᩶ᩣ᩠ᨦ (ล้าง), ภาษาลาว ລ້າງ (ล้าง), ภาษาไทลื้อ ᦟᦱᧂᧉ (ล้าง), ภาษาไทดำ ꪩ꫁ꪱꪉ (ล้าง), ภาษาไทใหญ่ လၢင်ႉ (ล๎าง), ภาษาอาหม 𑜎𑜂𑜫 (ลง์)ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง langxภาษาจ้วง langx

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์ล้าง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงláang
ราชบัณฑิตยสภาlang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/laːŋ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยาแก้ไข

ล้าง (คำอาการนาม การล้าง)

  1. ทำให้หมดสิ้นไปโดยใช้สิ่งเช่นน้ำหรือไฟเป็นต้น และมีกรรมวิธีต่าง
    กวาดล้าง
    ชะล้าง
    ชำระล้าง
    ล้างกลิ่น
    ล้างคาว
    ล้างถู
  2. โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
    ฆ่าล้างโคตร
    สงครามล้างชาติ

คำสืบทอดแก้ไข

  • ญัฮกุร: ลาง่

ดูเพิ่มแก้ไข

ภาษาคำเมืองแก้ไข

คำกริยาแก้ไข

ล้าง (คำอาการนาม ก๋ารล้าง or ก๋านล้าง)

  1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩃ᩶ᩣ᩠ᨦ (ล้าง)