ลับ
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ลับ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | láp |
| ราชบัณฑิตยสภา | lap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lap̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (“ถูให้คม”); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), เขิน ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ลาว ລັບ (ลับ), ไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), พ่าเก လပ် (ลป์), อาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)
คำกริยา
แก้ไขลับ (คำอาการนาม การลับ)
ลูกคำ
แก้ไขรากศัพท์ 2
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (“พ้นตา; ปกปิด”); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), เขิน ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ลาว ລັບ (ลับ), ไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), อาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)
คำคุณศัพท์
แก้ไขลับ (คำอาการนาม ความลับ)
- ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น
- ที่ลับ
- ประตูลับ
- หายลับ
- ที่ปกปิดหรือควรปกปิด
- ความลับ
- หนังสือลับ
- ห้องลับ
- มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งบังอยู่
- ของอยู่ลับฝา
- พระอาทิตย์ลับเหลี่ยมเขา
ลูกคำ
แก้ไขภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lap˦˥/
คำกริยา
แก้ไขลับ (คำอาการนาม ก๋ารลับ หรือ ก๋านลับ)
คำคุณศัพท์
แก้ไขลับ (คำอาการนาม กำลับ หรือ ความลับ)
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ)