ลับ
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ลับ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | láp |
| ราชบัณฑิตยสภา | lap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lap̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (“ถูให้คม”); ร่วมเชื้อสายกับลาว ລັບ (ลับ), คำเมือง ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), เขิน ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ไทดำ ꪩꪚꪾ (ลับ), ไทขาว ꪩꪚꪾ, ไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ไทใต้คง ᥘᥙ (ลัป), พ่าเก လပ် (ลป์), อาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)
คำกริยา
แก้ไขลับ (คำอาการนาม การลับ)
ลูกคำ
แก้ไขคำแปลภาษาอื่น
แก้ไขทำให้คม
รากศัพท์ 2
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (“พ้นตา; ปกปิด”); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ลับ, ลาว ລັບ (ลับ), คำเมือง ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), เขิน ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ไทดำ ꪩꪚꪾ (ลับ), ไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ไทใต้คง ᥘᥙ (ลัป), อาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)
คำคุณศัพท์
แก้ไขลับ (คำอาการนาม ความลับ)
- ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น
- ที่ลับ
- ประตูลับ
- หายลับ
- ที่ปกปิดหรือควรปกปิด
- ความลับ
- หนังสือลับ
- ห้องลับ
- มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งบังอยู่
- ของอยู่ลับฝา
- พระอาทิตย์ลับเหลี่ยมเขา
ลูกคำ
แก้ไขภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lap˦˥/
คำกริยา
แก้ไขลับ (คำอาการนาม ก๋ารลับ หรือ ก๋านลับ)
คำคุณศัพท์
แก้ไขลับ (คำอาการนาม กำลับ หรือ ความลับ)
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ)