ภาษาเขิน

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (ถูให้คม); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลับ, ภาษาคำเมือง ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ภาษาลาว ລັບ (ลับ), ภาษาไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ภาษาไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ภาษาพ่าเก လပ် (ลป์), ภาษาอาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)

คำกริยา

แก้ไข

ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩃᩢ᩠ᨷ)

  1. (สกรรม) ลับ (ถูให้คม)

รากศัพท์ 2

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (พ้นตา; ปกปิด); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลับ, ภาษาคำเมือง ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ภาษาลาว ລັບ (ลับ), ภาษาไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ภาษาไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ภาษาอาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᩃᩢ᩠ᨷ)

  1. ลับ (พ้นตา; ปกปิด)

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (ถูให้คม); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลับ, ภาษาเขิน ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ภาษาลาว ລັບ (ลับ), ภาษาไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ภาษาไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ภาษาพ่าเก လပ် (ลป์), ภาษาอาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)

คำกริยา

แก้ไข

ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩃᩢ᩠ᨷ)

  1. (สกรรม) ลับ (ถูให้คม)

รากศัพท์ 2

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (พ้นตา; ปกปิด); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลับ, ภาษาเขิน ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ภาษาลาว ລັບ (ลับ), ภาษาไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ภาษาไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ภาษาอาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ) (คำอาการนาม ᨣᩤᩴᩃᩢ᩠ᨷ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᩃᩢ᩠ᨷ)

  1. ลับ (พ้นตา; ปกปิด)