ปล่อง

ดูเพิ่ม: ปลอง, ปล็อง, และ ปล้อง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩖᩬ᩵ᨦ (ปลอ่ง), ภาษาเขิน ᨸᩬ᩵ᨦ (ปอ่ง), ภาษาลาว ປ່ອງ (ป่อง), ภาษาไทลื้อ ᦔᦸᧂᧈ (ป่อ̂ง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		ปฺล็่อง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bplɔ̀ng
	ราชบัณฑิตยสภา	plong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/plɔŋ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ปล่อง

1. ช่องหรือรูที่ทะลุขึ้นจากพื้นดิน

   ปล่องงู

   ปล่องหนู

2. สิ่งที่เป็นช่องกลวงคล้ายท่อตั้งตรงขึ้นไปสำหรับควันขึ้นหรือรับลม
3. ช่องที่ทะลุขึ้นจากถ้ำ

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɔŋ˨˩/

คำนาม

ปล่อง

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩖᩬ᩵ᨦ (ปลอ่ง)