ท่องเที่ยว

ภาษาไทย

รากศัพท์

ท่อง +‎ เที่ยว

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		ท็่อง-เที่ยว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tɔ̂ng-tîao
	ราชบัณฑิตยสภา	thong-thiao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰɔŋ˥˩.tʰia̯w˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

ท่องเที่ยว (คำอาการนาม การท่องเที่ยว)

1. เที่ยวไป
2. (กฎหมาย) เดินทางจากท้องที่อันเป็นถิ่นที่อยู่โดยปรกติของตนไปยังท้องที่อื่นเป็นการชั่วคราวด้วยความสมัครใจ และด้วยวัตถุประสงค์อันมิใช่เพื่อไปประกอบอาชีพหรือหารายได้