ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์จิ้น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjîn
ราชบัณฑิตยสภาchin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕin˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ยืมมาจากอังกฤษ imagine

คำนาม

แก้ไข

จิ้น

  1. (ภาษาปาก, สแลง) นักฝัน, นักสร้างภาพ
    พวกที่คอยติคอยด่านายกฯ เป็นพวกจิ้นไม่รู้เรื่องอะไรจริงได้แต่เม้กเอาเอง

คำกริยา

แก้ไข

จิ้น (คำอาการนาม การจิ้น)

  1. (ภาษาปาก, สแลง) คิดเพ้อฝัน
    เธอจิ้นไปเองว่าหนุ่มหล่อบ้านตรงข้ามมาแอบชอบ

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ยืมมาจากอังกฤษ virgin

คำกริยา

แก้ไข

จิ้น

  1. (ภาษาปาก, สแลง) ยังเป็นสาวบริสุทธิ์
    น้องใหม่คนนี้ดูหน้าใส ๆ แต่ใคร ๆ ก็ว่าไม่จิ้นแล้ว

รากศัพท์ 3

แก้ไข

ยืมมาจากจีนกลาง (jìn)

คำวิสามานยนาม

แก้ไข

จิ้น

  1. ภาษาจีนสำเนียงหนึ่ง พูดกันมากในมณฑลซานซี