เขียว
(เปลี่ยนทางจาก งูเขียว)
ดูเพิ่ม: เขี้ยว
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) ขยว
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เขียว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǐao |
| ราชบัณฑิตยสภา | khiao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰia̯w˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *xiəwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาคำเมือง ᨡ᩠ᨿᩅ (ขยว), ภาษาปักษ์ใต้ เขี้ยว, ภาษาลาว ຂຽວ (ขย̂ว), ภาษาเขิน ᨡ᩠ᨿᩴ (ขยํ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦃᧁ (เฃว), ภาษาไทดำ ꪵꪄꪫ (แฃว), ภาษาไทขาว ꪄꪸꪫ, ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ် (เขว), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜈𑜫 (ขิว์), ภาษาจ้วง heu, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง keu; เทียบภาษาเขมรเก่า khiava (“น้ำเงิน; เขียว”), ภาษาเขมร ខៀវ (เขียว), ภาษาไหลดั้งเดิม *kʰiːw (“น้ำเงิน”)
คำคุณศัพท์ แก้ไข
เขียว (คำอาการนาม ความเขียว)
คำพ้องความ แก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:เขียว
ดูเพิ่ม แก้ไข
| สีในภาษาไทย | ||||
|---|---|---|---|---|
| แดง | เขียว | เหลือง | ครีม | ขาว |
| เลือดหมู | บานเย็น | น้ำเงินอมเขียว | มะนาว | ชมพู |
| คราม | น้ำเงิน | ส้ม | เทา | เม็ดมะปราง |
| ดำ | ม่วง | น้ำตาล | ฟ้า | ฟ้าอมเขียว |
รากศัพท์ 2 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *xwiːwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ขิว, ภาษาลาว ຂິວ (ขิว) หรือ ຂີວ (ขีว), ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ် (เขว)
คำคุณศัพท์ แก้ไข
เขียว (คำอาการนาม ความเขียว)
รากศัพท์ 3 แก้ไข
จากผิวของสัตว์ที่มีสีเขียว
คำนาม แก้ไข
เขียว
- ชื่องูสีเขียวหลายชนิดและหลายวงศ์ เช่น เขียวพระอินทร์ (Chrysopelea ornata) เขียวหางไหม้ท้องเหลือง (Trimeresurus albolabris)
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
รากศัพท์ 4 แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂຽວ (ขย̂ว)
คำกริยา แก้ไข
เขียว