ข้อตั้ง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ข้อ +‎ ตั้ง; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ premise, premiss

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ค่อ-ตั้ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kɔ̂ɔ-dtâng
	ราชบัณฑิตยสภา	kho-tang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɔː˥˩.taŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

ข้อตั้ง

1. (ตรรกศาสตร์) ข้อความหรือประพจน์หนึ่งซึ่งใช้สำหรับการอนุมานไปยังอีกข้อความหรือประพจน์หนึ่งที่เป็นข้อสรุป
   1. ข้อความหรือประพจน์หนึ่งซึ่งใช้ก่อนหน้าอีกข้อความหรือประพจน์หนึ่งที่ตามมาเป็นข้อสรุป
2. ข้อความยืนยันหรือประพจน์ซึ่งเป็นพื้นฐานสำหรับผลงานหรือทฤษฎี