ไห

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *krajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໄຫ (ไห), ภาษาไทลื้อ ᦺᦠ (ไห, “ไห; ภาชนะใช้นึ่ง”), ภาษาไทใหญ่ ႁႆ (ไห, “ภาชนะใช้นึ่ง”), ภาษาไทใต้คง ᥞᥭᥴ (หั๋ย, “ไห; ภาชนะใช้นึ่ง”), ภาษาแสก ไห่, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง haej

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไห
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hǎi
	ราชบัณฑิตยสภา	hai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/haj˩˩˦/(ส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		หัย

คำนาม

ไห

1. ภาชนะเคลือบดินเผา มีปากเล็ก ก้นเล็ก กลางป่อง สำหรับใส่กระเทียมดองหรือเกลือเป็นต้น

ภาษาแสก

คำคุณศัพท์

ไห

1. สวย (ใช้กับคน)