ไสย

ภาษาไทย

รากศัพท์

เป็นไปได้ว่ายืมมาจากเขมรกลาง *សេយ្យ (*เสยฺย), សយ្យ (สยฺย, “ประเสริฐ, ยอดเยี่ยม”), จากบาลี เสยฺย; เทียบสันสกฤต श्रेयस् (ศฺเรยสฺ); ร่วมเชื้อสายกับเขมร សៃយ (ไสย)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไส	[เสียงสมาส] ไส-ยะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎi	sǎi-yá-
	ราชบัณฑิตยสภา	sai	sai-ya-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/saj˩˩˦/(สัมผัส)	/saj˩˩˦.ja˦˥./
คำพ้องเสียง แก้ไข		สัยน์ ใส ไส

คำนาม

ไสย

1. ลัทธิอันเนื่องด้วยเวทมนตร์คาถาซึ่งเชื่อว่าได้มาจากพราหมณ์

   ถูกคุณถูกไสย