ไพฑูรย์
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वैडूर्य (ไวฑูรฺย); ร่วมรากกับ เบริล
รากศัพท์ แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ไพ-ทูน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pai-tuun |
| ราชบัณฑิตยสภา | phai-thun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaj˧.tʰuːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
ไพฑูรย์