รัตนะ

ดูเพิ่ม: รตนะ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• รัตน, รัตน์, รัตนา

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต रत्न (รตฺน)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		รัด-ตะ-นะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rát-dtà-ná
	ราชบัณฑิตยสภา	rat-ta-na
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rat̚˦˥.ta˨˩.naʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

รัตนะ

1. แก้วที่ถือว่ามีค่ายิ่ง

   อิตถีรัตนะ

   นางแก้ว

   หัตถิรัตนะ

   ช้างแก้ว

2. คน สัตว์ หรือสิ่งของที่ถือว่าวิเศษ และมีค่ามาก

   รัตนะ 7 ของพระเจ้าจักรพรรดิ ได้แก่ 1. จักรรัตนะ–จักรแก้ว 2. หัตถิรัตนะ–ช้างแก้ว 3. อัสสรัตนะ–ม้าแก้ว 4. มณิรัตนะ–มณีแก้ว 5. อิตถีรัตนะ–นางแก้ว 6. คหปติรัตนะ–ขุนคลังแก้ว 7. ปริณายกรัตนะ–ขุนพลแก้ว

3. ของประเสริฐสุด, ของยอดเยี่ยม

   รัตนะ 3 คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นแก้วอันประเสริฐสุดของพุทธศาสนิกชน