โบรชัวร์

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ brochure (“โบรชัวร์”), จากภาษาฝรั่งเศส brochure (“งานเย็บ”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โบฺร-ชัว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	broo-chuua
	ราชบัณฑิตยสภา	bro-chua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/broː˧.t͡ɕʰua̯˧/(สัมผัส)

คำนาม

โบรชัวร์

1. แผ่นพับหรือหนังสือเล่มบาง มีรายละเอียดย่อ ๆ ของงานที่จัดแสดง รายการท่องเที่ยว ความรู้ต่าง ๆ สินค้า เป็นต้น มักทำให้มีรูปแบบและสีสันสวยงาม

อ้างอิง

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 74.