ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต घोष (โฆษ, เสียงดัง)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์โค-สะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkoo-sà
ราชบัณฑิตยสภาkho-sa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰoː˧.saʔ˨˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

โฆษะ

  1. ก้อง
  2. เสียงสระหรือพยัญชนะซึ่งขณะที่เปล่งออกมาเส้นเสียงสั่น ในภาษาไทยได้แก่เสียง เมื่อเป็นพยัญชนะต้น เสียง และเสียงสระทุกเสียง
  3. (ไวยากรณ์) เรียกพยัญชนะในภาษาบาลี และสันสกฤตที่มีเสียงก้องว่า พยัญชนะโฆษะ ได้แก่ พยัญชนะตัวที่ 3, 4, 5 ของวรรค ย ร ล ว