วรรค

ภาษาไทย

ยืมมาจากสันสกฤต वर्ग (วรฺค); ร่วมรากกับ พรรค

การแบ่งพยางค์		วัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wák
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	wak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/wak̚˦˥/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		วรรคย์ วัก วัค

วรรค

ตอน
หมวด
วรรค ก
ช่วงหนึ่งของคำหรือข้อความที่สุดลงแล้วเว้นเป็นช่องว่างไว้ระยะหนึ่ง
ชื่อมาตราปักษคณนา 4 หรือ 5 ปักษ์ เรียก วรรคหนึ่ง คือ ปักษ์ถ้วน 3 ปักษ์ขาด 1 เรียก จุลวรรค, ปักษ์ถ้วน 4 ปักษ์ขาด 1 เรียก มหาวรรค
(กฎหมาย) ย่อหน้าหนึ่ง ๆ ของบทบัญญัติในแต่ละมาตราของกฎหมาย