ร
 | ||||||||
| ||||||||
ภาษาร่วม แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /r-/
- (พยัญชนะควบ) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /-r-/
- (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /-n/
ตัวอักษร แก้ไข
ร
- พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /r/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /ɾ/, /ɽ/, /ɹ/, /ɻ/
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ 1 แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | รอ | รอ-เรือ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rɔɔ | rɔɔ-rʉʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | ro | ro-ruea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /rɔː˧/(สัมผัส) | /rɔː˧.rɯa̯˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ร. รอ | ||
ตัวอักษร แก้ไข
ร
- พยัญชนะตัวที่ 35 เรียกว่า ร เรือ เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน 2 ตัว เรียกว่า ร หัน, ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร ตัวหลังเป็นตัวสะกด เช่น กรรไตร (กันไตฺร) ยรรยง (ยันยง), เมื่อสะกดพยัญชนะที่ไม่มีสระอื่นเกาะต้องอ่านเหมือนมีสระ ออ อยู่ด้วย เช่น กร (กอน) กุญชร (กุนชอน), ถ้าตามพยัญชนะอื่นแต่มิได้ทำหน้าที่เป็นตัวสะกดและมีคำอื่นตามพยัญชนะที่อยู่หน้าตัว ร มักออกเสียง ออ และตัว ร ออกเสียง อะ เช่น จรลี (จอ–ระ–ลี) หรดี (หอ–ระ–ดี)
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ย่อมาจากภาษาบาลี รวิ (“ดวงอาทิตย์”)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ระ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rá |
| ราชบัณฑิตยสภา | ra | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /raʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
ร
รากศัพท์ 3 แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | รอ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rɔɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | ro | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /rɔː˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ร. รอ | |
คำกริยา แก้ไข
ร
- อักษรย่อของ รอประเมินผล (ใช้ในการประเมินผลการศึกษา)